Beste allemaal,
 
Vanuit Burkina Faso mijn eerste bericht.
Ik ben hier nu 12 dagen en het is alsof ik hier alweer 3 maanden ben.  Vanaf de eerste dag voelde ik me weer thuis en is het alsof je nooit bent weggeweest.

Ik heb een goede vlucht gehad, behalve dat ik in Tripoli (Libie) 8 uur vertraging heb gehad met overstappen. Maar ik ontmoette daar enkele Burkinabé en dan vliegt de tijd voorbij. Die houden wel van kletsen. In Ouagadougou aangekomen stonden velen uit Kaya en Ouaga mij op te wachten.
Dit ondanks de vertraging, want ik kwam pas om 04.30 uur aan.
Naar het hotel gegaan en na daar een drankje te hebben genuttigd, ben ik me maar meteen gaan douchen en aan het ontbijt gegaan.
De hele ochtend heb ik besteed aan het doen van boodschappen en 's-middags heb ik even een dutje gedaan. Je merkt het wel als je een nacht overslaat.
 
's Avonds ben ik met Azize en de kinderen gaan eten en op tijd naar bed. De volgende dag meteen door naar Kaya. Met het openbaar vervoer. We zijn uitgestapt voor de oprit naar het Centrum voor straatkinderen. Het personeel stond voltallig aan de kant van de weg om me op te wachten en ook nog eens 10 kinderen uit het centrum die in Kaya in gastgezinnen verblijven.
Een hartelijker en warmer ontvangst kun je je niet wensen.
 
Diezelfde middag ben ik aan de gang gegaan. Niet dat men hier de voorbereidingen niet goed had gedaan, maar wat bijvoorbeeld voor een Afrikaan voor schoon doorgaat, is dit niet voor een Europeaan. Dus aan de poetserij en intussen hebben we ook al geďnventariseerd wat wel of niet een opknapbeurt nodig heeft of bv een likje verf. De komende jaren zal het zeer belangrijk zijn om de gebouwen goed te gaan onderhouden.
 
Vele uren heb ik ook al besteedt aan de spullen die met een container zijn gearriveerd. 22 m3 aan dozen enz. is niet niks. Elke doos heb ik a bekeken en er de spullen die bestemd zijn voor het centrum in Kaya uit gehaald. Je riskeert anders dat je van alles gaat inkopen wat niet nodig blijkt te zijn.
 
In Namsigui ben ik ook al twee keer geweest. Daar komt iedereen zoals gewoonlijk altijd individueel of in kleine groepjes goedendag zeggen. Erg leuk, maar ook erg vermoeiend en tijdrovend. Tijdrovend, ik heb het nu al over tijdrovend en ik heb nog 9 maanden voor de boeg.
 
In Namsigui wordt volgende week al gestart met de bouw van een lerarenwoning voor de lagere school. Er staan er 3 op instorten en gelukkig kunnen we hen zo weer een beetje helpen.
 
De Chef die mij in Roermond heeft bezocht heeft er voor gezorgd dat ik op korte termijn internet tot mijn beschikking heb in mijn huis in Kaya. Ik zal dan sneller op jullie berichten kunnen reageren en ook meer computerwerk hier in Burkina kunnen gaan doen.
 
Met onze hond in het Centrum gaat het goed. De kat is enkele maanden geleden aangereden, maar ik heb al een nieuwe. Nog erg klein, maar deze verstaat zich al erg goed met de hond. Bij aankomst in het centrum trof ik een aap aan. Deze behoort nu ook tot onze huisdieren. Je kunt met hem spelen, wandelen en hij eet uit je hand. Erg leuk.
 
De komende week moet ik besteden aan de aankomst van de kinderen. Die komen alweer het weekend van 1 oktober naar ons toe. Er moet nog de hele voorraad eten worden ingekocht, kleding, lakens, zeep, schoonmaakartikelen, etc.
 
Ik laat jullie snel weer iets van me horen. Met mij gaat het goed, al moet ik niet weer te had van stapel lopen.
 
Hoop van jullie te horen,
 
Monique Wolters
vanuit een regenachtig, maar warm (32C) Burkina Faso.