Beste allemaal,

Koud, koud, koud. En deze woorden vanuit Burkina Faso. Het is hier nu overdag circa 31c a 32C. Dat valt wel mee. Maar het koelt 's nachts af tot ca 15/16C. Met de ramen dicht slapen, een laken over je heen en 's ochtends een vest of jas aan. Zijn we niet echt gewend hier. Veel Burkinabé lopen dan ook met ski-jacks aan en ijsmutsen op hun hoofd. Wel lekker weer om te werken. Je krijgt zo veel meer gedaan op een dag. Je hebt je rust ’s middags ook niet echt nodig. Scheelt dus veel tijd.

Ik ben 1 januari hier weer aangekomen. De jongens van het Centrum voor straatkinderen zijn 3 januari weer gearriveerd. Iedereen is van vakantie terug. Ze zijn blij hier weer te zijn. Als ze even weg zijn geweest zien ze weer opnieuw hoe goed ze het eigenlijk bij ons hebben. We hebben intussen een kerstviering gehad en ze waren weer blij met de kleine cadeautjes die ik voor hen had ingepakt.

In het Centrum voor straatkinderen te Kaya hebben we er een nieuw opleidingsatelier bij. Op eigen terrein natuurlijk. Het is een wasserij. De kinderen kunnen hier goed leren wassen, strijken en vouwen. Het runnen van een wasserij is iets wat de kinderen gemakkelijk straks aan huis kunnen doen. Ze hebben er niet veel investering voor nodig. Strijken gebeurt met een strijkijzer met houtskool. Wij zijn begonnen met de was te doen voor de personeelsleden. Dat zijn al 20 personen.

 

 


Het probleem van het installeren van de kinderen is groot. Iemand als timmerman op weg helpen met een eigen atelier is niet goedkoop. Hij heeft veel gereedschap nodig, een werktafel en moet een atelier huren. De eerste 2 maanden huur moet hij ook voorgefinancierd krijgen, want er is niet meteen winst natuurlijk. Ook moet hij een startbedrag hebben om dingen te maken en deze te kunnen exposeren. Anders ziet men niet hoe hij werkt en wat hij kan.
Op het ogenblik hebben we een jongen die anderhalf jaar geleden ons centrum heeft verlaten en die er aan toe is voor zich zelf te beginnen. Maar de middelen ontbreken. Hij heeft na ons centrum te hebben verlaten tot nu toe stage gelopen bij een ‘patron’. Elke ochtend moet hij 6 km lopen naar zijn werkplek. En dan s avonds nog eens dezelfde afstand naar huis. Af en toe heb ik echt met hen te doen, maar ik kan geen ijzer met handen breken.
 

Ook hebben we sinds kort een boutique in het Centrum voor straatkinderen. Er moet ook geprobeerd worden aan inkomsten te komen. Kleding wordt ingekocht in de hoofdstad Ouagadougou.

Ondernemersbloed zit toch in de familie. De naam van de winkel is ‘Monchique’.

Azize is ook weer aan het werk. Hij heeft een operatie ondergaan en daarna vakantie gehad. Er ligt veel op hem te wachten, maar hij voelt zich goed dus we gaan er weer voor. Na overleg met verschillende artsen/specialisten uit Nederland heeft hij tot nu toe besloten de chemokuur voorlopig niet te ondergaan, omdat de toegevoegde waarde nihil blijkt te zijn. Ik hoop er maar het beste van. Zeer regelmatig zal hij nu met scans etc onder controle blijven en ik zal hem natuurlijk blijven ondersteunen. Hij zal het nodig hebben. Nogmaals dank aan de vrienden uit Roermond die het mogelijk hebben gemaakt dat hij zich heeft kunnen laten opereren!

In het dorpje Namsigui zijn we druk met de bouw van een lerarenwoning voor de Franco-Arabische school en de bouw van een kantoortje voor de lagere school. Het Vrouwencomité heeft intussen een graanbank opgestart. Zij kopen granen in op het moment dat de prijzen laag zijn en verkopen deze wanneer er tekorten bij de mensen ontstaan. Erg simpel en het levert hen winst op.
Ook hebben zij een zeepmakerij opgestart. Ze maken met verschillende groepjes vrouwen zeep en verkopen deze aan de mensen in het dorp of brengen het zelfs naar Kaya. Ik ga in de toekomst zeep bij hen afnemen voor de kinderen van het Centrum in Kaya.

In het Centrum voor ondervoede vrouwen verblijven momenteel 11 kinderen. Zij hadden het hard nodig geholpen te worden en gelukkig is er een mogelijkheid ontstaan dat een groep bezoekers uit Nederland de kosten hiervoor op zich heeft genomen. Zij hebben de kinderen met eigen ogen gezien en zagen dat hulp terstond nodig was. Dit is directe hulp en die biedt de Stichting Kinderhulp Burkina Faso in de meeste gevallen.

Vanuit Burkina Faso was is dit het laatste nieuws.

Hoop van jullie te horen.

Groetjes
Monique