Beste allemaal,

Bijna het jaar 2009! Daar hoort een email bij.

Vanuit Burkina Faso heb ik gelukkig alleen maar goed nieuws. Alles loopt goed.
Het enige probleem is dat ik een beetje achter loop met alles. Een beetje tijdgebrek.
Het tempo ligt hier toch al niet zo hoog.

De afgelopen weken heb ik 2x bezoek gehad uit Nederland. Erg gezellig. Ook vind ik het altijd goed dat mensen dan met eigen ogen kunnen aanschouwen wat zich hier afspeelt en hoe het leven hier is. Tot nu toe is iedereen zeer enthousiast over wat ze zien en meemaken en dat geeft mij telkens weer de kracht om door te gaan met waar ik mee bezig ben.

Het Centrum voor straatkinderen in Kaya. Het blijft in beweging.
Er zijn weer enkele nieuwe dingen te melden. Er is op initiatief van een van onze bewakers een groentetuin ontstaan. Deze loopt erg goed. De kinderen leren hierdoor een moestuin onderhouden. We hebben nu onze eigen tomaten, uien, aubergines en kool.
Als de kinderen zien dat het werkt, dan kunnen ze dit straks naast hun eigen huis zonder veel kosten ‘nadoen’.

Verder is het kippenproject van Rotary Maas en Roer officieel van start gegaan.
Tijdens mijn vorige verblijf zijn de onderkomens en een magazijn al gebouwd. Dit jaar hebben we de timmerwerkplaats legnesten, voerbakken en zitstokken laten maken. De drinkbakken zijn met de container vanuit Nederland vervoerd. Alles is geïnstalleerd en de eerste 200 legkippen hebben er hun ‘thuis’ gevonden.
We hebben een nieuw personeelslid aangesteld die zich met de kippen bezighoudt.
We verwachten dat we eind januari de eerste eieren in de legnesten zullen aantreffen.
Er moet dus nog een marketingplannetje gemaakt gaan worden betreffende de verkoop van de eieren. Aan wie gaan we ze verkopen, hoe gaan we ze distribueren, etc. Het zal nog veel energie kosten voordat alles op volle toeren loopt, maar ik heb er alle vertrouwen in.
Het is een nieuw onderdeel van het Centrum en daar zijn we trots op.

De kinderen zijn momenteel allen voor 10 dagen naar ‘huis’. Dat wil zeggen naar familie of gastgezinnen. Wij proberen hen zoveel mogelijk contact te laten houden met hun familie.
De hele organisatie draait dit jaar al weer veel beter dan vorig jaar. Je kunt het verschil al duidelijk zien. De kinderen zijn ook minder ondeugend en luisteren veel beter. Ze zijn allen enorm graag hier en dat streelt mijn hart. Dat is waar ik het voor doe uiteindelijk.
Anderen gelukkig maken.

In Namsigui hebben we vorige week een opstart gemaakt voor het project micro-krediet en de distributie van ploegen met ezels. Meer uitleg over hoe deze projecten werken volgt in de volgende mail.

Intussen is er bij de stam ‘de Peulh’ in Namsigui een waterpomp geslagen. De mensen zijn er zo blij mee dat ze maar niet ophouden met me te bedanken. Ze moesten voorheen circa 2 km lopen om water te halen. Met een jerrycan van 20 liter is dit geen kleine klus en zeker niet als je dit meermalen per dag moet doen.

In de revalidatiekliniek in Kaya hebben we ook weer enkele patiënten financieel kunnen helpen. Deze mensen zijn ook altijd zo blij met onze hulp dat het een plezier is ze regelmatig te bezoeken. In Sindou, in het zuiden van Burkina, hebben we een oude kennis bezocht die 5 jaar geleden van de Stichting een prothese heeft gekregen. Deze is inmiddels geheel versleten en kapot en hij zal in januari naar Kaya komen om een nieuwe prothese te laten aanmeten. Hiermee zal hij weer enkele jaren op het land kunnen werken en als een volwaardig mens kunnen rondlopen in zijn dorp. Zijn zoontje is 5 jaar geleden geholpen aan 2 klompvoetjes. Eén voet is nu geheel in orde, maar de ander is weer scheefgegroeid. Hij zal met zijn vader meekomen voor behandeling.

Af en toe komt het aanbieden van medische hulp ook wel eens te laat. Een aantal weken geleden kwamen we een jongetje van een jaar of 9 tegen die vol bulten zat en een hele dikke keel had. De familie vertelde dat ze vorig jaar het ziekenhuis in Kaya hadden bezocht maar dat de specialisten daar niet konden zeggen wat de oorzaak van de bulten was. Ik bood hen aan het kind naar het ziekenhuis in Ouagadougou te laten gaan en ze zouden me de dag van vertrek naar de hoofdstad nog laten weten. Vorige week is het jongetje overleden. Te laat dus!
Keihard, maar zo is het leven hier.

De kerstdagen heb ik in Namsigui doorgebracht. En ja hoor, haas gegeten. Wel met spaghetti, maar het smaakte heerlijk. Oud en nieuw zal ik ook in het dorp vieren. Er komen enkele leden van Rotary Sittard naar Burkina Faso en die willen graag bij mij in Namsigui onder de sterrenhemel Oud en Nieuw vieren. Ook gezellig dus.

Ik wens jullie allen een heel gelukkig en vooral gezond 2009!

Monique vanuit een warm Burkina Faso!